அம்பலத்தானெல்லாம் ஒரு கலைஞனென்று.....

இந்தப் புலம்பெயர் நாடுகளிலை இடம்பெறும் கலை நிகழ்வுகளிற்குப் போனால் பெரும்பாலும் எனக்கு எரிச்சலை உண்டாக்குகிற ஒரு விடயத்தைப்பற்றி உங்களுக்க் சொல்லாவிட்டால் எனக்கு மண்டையே வெடிச்சிடும்போலகிடக்கு சொல்லுறன் கேளுங்கோ.
இந்த நிகழ்ச்சிகளிலை மேடையேறும் பெரும்பாலான நாடகங்களைப் பார்த்தால் எனக்கு அழுகை அழுகையாக வரும். ஒரு கதையோ நடிப்போ வேறெதுவும் சுவாரசியமான விடயமோ இல்லாமல் ஏன் தான் இதையெல்லாம் மேடையேற்றுகிறாங்களோ என்று எரிச்சல் எரிச்சலாக வரும். ஒரு நிகழ்ச்சியை எப்படி எப்படியெல்லாம் சொதப்பலாம் என்பதற்கு உதாரணமாக, எப்படியெல்லாம் படம் எடுக்கக்கூடாதென்பதற்கு உதாரணமான சாம் அன்டர்சனின் படம்போல இருக்கும். இதுகளையெல்லாம் பார்த்த  இந்தக்கடுப்பிலை எழுதி மேடையேற்றின நகைச்சுவை நாடகமொன்றைத்தான் இன்று பதிவிடுகிறேன். படைப்புலகின் காவலாளிகள் எனப்படுவோரால் திட்டித்தீர்க்கப்பட்டாலும் இது பார்வையாளரால் மிகவும் ரசிக்கப்பட்டது என்பது வேறுவிசயம். அனைத்து நாடகக்கலைஞரையும் நான் குறை கூறவில்லை. பாலேந்திரா, ஐயா தாசீசியஸ் போன்றவர்கள் ஈழத்து நாடக உலகின் ஆணிவேர்கள். 
                ஒரு பன்முகத் திறமையுடைய கலைஞன் எப்படி இருக்கவேண்டும் என்பதற்கு தாசீசியஸ் ஐயா ஒரு உதாரணம். ஒரு நாடகத்தையோ அல்லது நாட்டுக்கூத்தையோ மட்டுமன்றி வானொலியில் ஒடு சமையல்கலை நிகழ்ச்சியைக்கூட அவரால் சுவாரசியமாக நடத்தமுடியும். I.B.C. வானொலி ஐயா பெற்றெடுத்த பிள்ளை. இவ்வளவு திறமைகளும் கொண்ட தாசீசியஸ் ஐயா நம்மவர்களால் உரியமுறையில் கௌரவிக்கப்படாதது வேதனைக்குரிய விடயம்.  ஐயா தாசீசியஸ் நீங்கள் வாழும் திசை நோக்கி உங்கள் கால்பற்றி வணங்குகிறேன். ஐயா நீங்கள் எங்கிருந்தாலும் நலமுடன் வாழுங்கள்.



இவனெல்லாம் ஒரு கலைஞன்

தமிழர் முன்னேற்றக் கழகத்தின் ஆண்டு விழா நிகழ்ச்சி நடைபெற்றக்கொண்டு இருக்கிறது. மண்டபம் நிறைந்த மக்களுடன் பல கலைநிகழ்வுகளும் நடந்தேறிய நிலையில் நேரம் இரவு 10 மணியை அண்மிக்கிறது.

அறிவிப்பாளர்: எமது விழாவின் பிரதமவிருந்தினர் வரும் வழியில் ஔடொபக்ன் விரைவுப்பாதையில் இல் ச்டௌ வாகன நெரிச்சலில் மாட்டிக்கொண்டதால் சிறிது தாமதமேற்படுகிறது அவரும் அவருடன் வரும் கதாகலட்சேபக்குயில் சண்முகம் அவர்களும் சில நிமிடங்களில் வந்துவிடுவார்கள் என்பதை அறியத்தருகிறோம்.

பார்வையாளர்: எமாத்தாதை (விசிலடி, கரகோச ஒலிகள்)

அறிவிப்பாளர்: அன்பான மண்டம் நிறைந்த பார்வையாளர்களே தயவு செய்து இன்னும் சிறிது நேரம் பொறுமையாக இருந்து இன்னும் சில நிமிடங்களில் வருகை தர இருக்கும் கதாகாலட்சேபக்குயில் அண்ணன் சண்முகம் அவர்களின் கதாகாலட்சேபத்தைக் கண்டு இன்புறுமாறு பணிவன்புடன் வேண்டிக் கொள்கிறோம்.

பார்வையாளர்: இன்னும் எத்தனை தடவைதான் உதையே சொல்லி ஏமாத்தப்போறியள்.

(மீண்டும் பலத்த விசிலடி, கரகோசம், கூக்குரல் ஒலிகள்.)

ரகு:அண்ணை இப்ப என்ன செய்யுறது. சனம் குழம்பத் தொடங்குது. வருகினம் வருகினம் எண்டு சொல்லிச் சொல்லியே எல்லா நிகழ்ச்சியளையும் விட்டாச்சு இனி நன்றியுரை ஒன்றுதான் பாக்கி.

மன்றத் தலைவர்: பொறு பொறு எனக்கு ஒரு யோசனை வருகுது. உங்கை உங்க பார் அம்பலத்தார் முன்வரிசையிலை மனிசி, பிள்ளையளோட இருந்து பார்க்கிறவடிவை. உந்தாள் ஒரு கோயில் மாடுதானே எந்த நிகழ்ச்சியிலை எண்டாலும் அண்ணை நீதான் எண்டு சொன்னால் காணும் மேடையிலை வந்து தலையாட்டிக்கொண்டு நிக்கும். ஆளைப் போய் பிடிச்சுப் பாப்பம்.(மேடையை விட்டிறங்கிக் கீழே போய்)

தலை:அண்ணை அம்பலண்ணை வணக்கம். எங்களுக்கு ஒரு சின்ன உதவி செய்ய வேணும். பிரதம விருந்தினரும் கதாகாலட்சேபக்காரரும் வாறவரை நீங்கள்தான் ஒரு எதாவது ஒரு சின்ன நிகழ்ச்சி கொடுக்க வேணும்.

பக்கத்தில் இருந்த அம்பலத்தாரின் மகள்:  அப்பா நீங்கள் என்ன அவசரப் பொலிஸ் 112 ஓ ?

அம்: என்னடி சொல்லுறாய்?

மகள்: அப்பா சனங்கள் என்னத்துக்கு 112 போன் பண்ணுறவை......... ரெலிபோன் அடிச்ச உடனை ஓடிவாறமாதிரி................... நீங்களும்............

அம்: (மகளைப் பார்த்து) சரி சரி

அம்: (தலைவரைப் பார்த்து அசடு வழிந்தபடி ஆனால் பந்தாவாக) தம்பி எனக்கு வேற ஒரு அலுவல் இருக்கு வெள்ளனப் போக வேணுமெண்டு இருந்தனான் ஆனால் இப்ப உங்கட நிலமையைப் பாக்க..... பாவமாத்தான் இருக்கு. சரி சரி வாறன்.

அறிவிப்பாளர்: இதோ உங்கள் அபிமான பல்கலை விற்பனர் அம்பலத்தார் ஒரு சிறப்பு நிகழ்ச்சி தர இருக்கிறார்.

அம்: என் அன்பிற்கினிய தாய்மாரே, சகோதரிமாரே, சகோதரங்களே இனிய மாலை வந்தனங்கள். சென்றவாரம் இந்த மன்றத்தின் தலைவர் அவர்கள் என்னுடன் தொடர்பு கொண்டு அண்ணா! நீங்கள்தான் வரும் எமது கலை நிகழ்ச்சிக்குச் சிறப்பு நிகழ்ச்சியொன்று தரவேண்டுமென்று பணிவாகக் கேட்டுக்கொண்டார். தம்பியின் அன்புத் தொல்லை மறுக்க முடியாமல் இன்று ரொரன்ரோவில் நான் பங்கு பற்ற வேண்டிய கதா காலட்சேப நிகழ்ச்சியையும் ஒத்தி வைத்துவிட்டு இதோ உங்கள் முன் வந்திருக்கிறேன்.

நான் வெற்றிகரமாக பல தடவைகள் மேடையேற்றிய "உள்ளத்தைக் கிள்ளித்தா" கதாகாலட்சேபத்திலிருந்து சில பகுதிகளைச் தனி நடிப்பாக செய்து காட்டலாம் என எண்ணியுள்ளேன்.
( தொண்டையைச் செருமி பந்தாவாக குரலைச் சரி செய்தபின் மைக்கைத் தட்டிச் சரிசெய்து கதாகாலட்சேபத்தைத் தொடங்குகிறார்.)
ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே
(பாடுவதை நிறுத்திவிட்டு)

இந்த உள்ளத்தைக் கிள்ளித்தா. நான் எழுதிய 128 ஆவது இல்லை இல்லை 134 ஆவது வெற்றிச் சித்திரம். இந்தக் காலட்சேபம். இலங்கை, இந்தியா, கனடா, அமெரிக்கா மற்றும் ஈ.B.C, T.B.C., தீபம் ஐங்கரன், T.ற்.T..என்று 348 தடவைகள் மேடையேறிய அற்புதமானதொரு காதல் காவியம். இதோ........

ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே
(பாடுவதை நிறுத்திவிட்டு)

பேசிக் கொண்டிருக்கும்போது எனது எண்ணக்குதிரை எங்கோ தாவிப்பாய்கிறது. ஈழத்தில் நாம் வாழ்ந்த காலத்திலே இன்றைய இவ்விழாவிற்கு வருகை தரவிருக்கும் இந்தக் கதாகாலட்சேபக் குயில் சண்முகம் அடிக்கடி என்னிடம் வந்து அண்ணா என்னையும் உங்கள் குழுவில் சேர்த்துக் கொள்ளுங்கள் எனக் கொடுத்த தொல்லைகள் தாங்கமுடியாமல் ( சண்முகம் தூரத்தில் வருகிறார்.) அவருக்கு எனது ஒருசில காலட்சேபங்களில் இடம் கொடுத்தேன்.
(சண்முகம் மேடையில் அருகே வந்து தொண்டையைச் செருமித் தனது வருகையைத் தெரியப்படுத்திக்கொண்டு தனது ஆசனத்தில் அமருகிறார். .........)

அம்: (அசடு வழிந்தபடி தொடருகிறார்) இப்படி நான் சொல்வேன் என நீங்கள் நினைத்திருப்பீர்கள். ஆனால் அண்ணன் சண்முகம்தான் எனக்குத் தனது காலட்சேபங்களில் இடம் கொடுத்தார் என்பதைச் சொல்லிக் கொள்வதில் பெருமைப்படுகிறேன்.

(அம்பலத்தார் இடுப்பிலிருந்த தன் சால்வையை உருவியபடி) எனது குரு அண்ணன் கதாகாலட்சேபக்குயில் சண்முகம் அவர்களுக்கு இந்தச் சிற்றாடையைப் பொன்னாடையாகப் போர்த்துவதில் நான் பெருமைகொள்கிறேன்.
சண்முகம் பெருமிதமாகப் புன்சிரிப்புடன் கௌரவத்தை ஏற்றுக்கொண்டு பாசமிகு என் தம்பி அம்பலத்தைப் பற்றி ஒரு சிலவார்த்தைகள் குறிப்பிட்டுத்தான் ஆக வேண்டும். தம்பி சிறுவனாக எனது குழுவில் வந்து சேர்ந்தபோதே அவனது திறமையை நான் புரிந்துகொண்டேன். அவன் வழங்கும் இந்தக் காலட்சேபம் நான் எழுதித் தயாரித்த 113ஆவது காலட்சேபம் என்று சொல்லிக் கொள்வதில் பெருமிதமடைகிறேன். இதோ தம்பி உங்களுக்காக ...................... எனது அந்தக் கதாகாலட்சேபத்தைத் தொடர்வான்.

அம்: ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே
ஒரு சின்ன வீடு........ பாடுவதை நிறுத்தி

அந்தச் சின்ன வீட்டுக்குள்ளே...... ஆ! இந்தக் கதை........ ஒரு அற்புதமான காதல் காவியம் . அதன் நாயகி சங்கவி அழகிற்கே அழகூட்டும் அற்புத அழகி..... அவள்.......

ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே
ஒரு சின்ன வீடு

(பாடுவதை நிறுத்திவிட்டு மீண்டும் தொண்டையைச் செருமி குரலைச் சரி செய்தபடி மேடை ஓரமாகப் பார்த்து தம்பி சோடா சோடா சைகை காட்டிடுகிறார். வந்த சோடாவைச் சிறிது குடித்துவிட்டு மீண்டும் பழையபடி)

ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே
சண்: (அம்பலத்தைப் பார்த்து மெதுவாக) அறுக்காமல் கெதியா விசயத்துக்குவா
அம் : (குழைவாக அவரைப் பார்த்து) சரி சரியண்ணா என்றபடி மீண்டும்

ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே
அதோ உங்கள் கதாநாயகி சங்கவி. அவள்......... அவள்........
ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே...........

(பாடலை நிறுத்தி மீண்டும் மேடை ஓரமாகப் நின்ற மன்றத்தலைவரை பார்த்து மெதுவாக) தம்பி உங்கட இசைக் குழுவிலையிருந்து இரண்டுபேரை எனக்குக் கொஞ்சம் பக்கவாத்திய இசை குடுக்கச் சொன்னியள் என்றால்ல் இன்னும் கொஞ்சம் எடுப்பாக இருக்கும்.

கீபோட், மற்றுமொரு இசைக் கருவியுடன் இருவர் வந்து பின்னணி இசை கொடுக்கத் தயாராகின்றனர்.
அம்: கீபொட் தம்பி நீர் ரெடியோ? ( மற்றவரைப் பார்த்து) தம்பி நீர்....... அப்ப ஆரம்பிக்கலாமே

ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே........... (பாட்டை நிறுத்தி கீபோட்காரரைப் பார்த்து ) நீர் கொஞ்சம் வேகமான மியுழூசிக் கொடுக்க வேணும். அப்பத்தான் எடுப்பாயிருக்கும்.
மன்றத் தலைவர் மேடைக்கு வந்து ரகசியமான குரலில்: அண்ணை கொஞ்சம் சுருக்கமா உங்கட நிகழ்ச்சியை முடியுங்கோ அண்ணன் சண்முகம் பேசவேணும் நேரமாகுது.

அம்: (பம்மியபடி) சரிதம்பி சரி. அப்படியே செய்யலாம்.
(சனங்களைப் பார்த்து) தலைவர் சொல்லுகிறார். அண்ணா உங்கள் நிகழ்ச்சி அற்புதமாகப்போகிறது. நீங்க் தேவையான நேரத்தை எடுத்துச் சிறப்பாகச் செய்யுங்கோ என்று ஆனால் எனது குருவை காக்கவைப்பதில் எனக்குச் சங்கடமாக இருப்பதால் எனது நிகழ்ச்சியைச் சீக்கிரம் நிறைவு செய்யலாம் என நினைக்கிறேன்.
(தொண்டையைச் சரி செய்தபடி)
ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே...........
பாட்டை நிறுத்தி
எங்கள் கதையின் நாயகி சங்கவி அவள் அழகு......

சண்முகம்: அடே அல்ப்பம் சங்கவியை எங்களுக்குத் தெரியும் மானத்தை வாங்காமல் கதையைச் சொல்லு.
அம்: இதோ...........
(உச்சஸ்தாயியல் )
ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே...........
பாடுவதை நிறுத்தி, நான் இன்று இவ்விழாவிற்கு வருவதற்குக் காரை ஸ்ராட் செய்தபோது , எனது மனைவி சொன்னாள். அத்தான் காருக்குக் குறுக்காக ஒரு பூனை ஓடுகிறது. சகுனம் சரியில்லைப் போலத் தெரியுது ஒருக்கால் காரை நிறுத்திப்போட்டு வீடடுக்கைபோய் சொஞ்சம் தண்ணி குடித்துவிட்டு வாங்கோ என்று. அதற்கு நான் சொன்னேன். அடியே செல்லம்மா உந்தச் சகுனங்கள் எல்லாம் இந்த அம்பலத்தானிட்டைப் பலிக்காது என்று....... ஆனால் இப்போ எனக்கு அதில் சிறிது சந்தேகமாக இருக்கிறது.
மன்றத்தலைவர் வந்து: அம்பலத்தான் இனியும் இழுத்தாயெண்டால் என்ரை வாய் கதைக்காது. கைதான் கதைக்கும் கெதியாக் கீழை இறங்கு.

அம்: (பதட்டமாக)

ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே...........

சண்: (கோபமாக எழும்பியபடி) மேலை பாடப்போறியோ இல்லையோ? பாடடா........

தலை: (மேடை ஓரத்தில் நின்றபடி) இறங்கு கீழை இறங்கடா

அம்: ஈழத்திலே தமிழ் ஈழத்திலே
பால் வெளி ஓரத்திலே
பனைமரக் காட்டுக்குள்ளே...........

சண்: கையை ஓங்கியபடி கிட்டவர

அம் : ஐயோ அண்ணா மிச்சம் மறந்துபோச்சு என்றபடி சண்முகத்தின்ரை கால்லை விழுகிறார்.
 
முற்றும். 



நேசமுடன் அம்பலத்தார்.