இது தோற்றவர்களின் கதை எங்க கதை கிடையாது

எனது இளம்பிராயத்தில் நான் கல்விகற்றது கொழும்பு றோயல் கல்லூரி எனும் மூவின மக்களும் கல்வி கற்கும் பிரபல பாடசாலையில், வசித்தது மூவினமக்களும் கலந்து குடியிருந்த கொழும்பின் புறநகர்ப்பகுதி. 

எனது வீட்டிலிருந்து இரண்டு வீடு தள்ளிக் குடியிருந்தவ சாந்தா. அவ காலையில் மடிப்பு கலையாத ஸ்கூல் யூனிபாரமும், அழகாக முகத்திற்கு பவுடர் பூசி, நெற்றியில சின்னதா ஒரு திருநீற்று குறி, நடுவில ஒரு குட்டி ஸ்டிக்கர்பொட்டு என அம்சமா வாசற்கதவை திறந்துகொண்டு தெருவில் இறங்கும்வரை காத்திருந்து நானும் புறப்படுவன்.  


வழியெல்லாம் லொள்ளுவிட்டு, வழிஞ்சு, கடலைபோட்டு, கதைத்துக்கொண்டுபோய் கரும சிரத்தையாக அவ ஸ்கூலுக்கு போற பஸ் ஏற்றிவிட்டிட்டுத்தான் நான் என்ரை பஸ் ஏறுவன்.

 



மத்தியானம் பாடசாலை முடிந்து வீட்டிற்குவரேக்கை திரும்பவும் அதே லொள்ளுவிடுதல், வழிதல், கடலைபோடல், கதைத்தல் எல்லாம் நடக்கும்.
ஆனால் இப்ப சாந்தா இல்லை சமியந்தா.
கதை பேச்செல்லாம் தமிழ் இல்லை சிங்களம்.
"ஏ சமி அத பிக்சர் எக்கட்ட யமுத."(ஏ சமி இன்றைக்கு ஒரு படத்திற்கு போவோமா?)
"மாலினிகே ஹொந்த பிக்சரெக்க ஓடியன் தியட்டர்..." (மாலினி பொன்சேகா நடித்த நல்ல படமொன்று ஓடியன் தியேட்டரில...)

இப்படி ஜாலியாக போனதுதான் என்ரை வாழ்க்கை.

நாங்கள் பெடியளெல்லாம் சிங்களம் தமிழென்று பார்க்காமல் நல்லாப் பழகுவம் அடிபிடிப்படுவம், துவேசமென்றது பெரிதாகத் தலையெடுக்காத காலம். நாங்கள் அந்தமாதிரிச் சிங்களத்திலை வெளுத்துவாங்குவம்.
அவங்களும் தட்டுத்தடுமாறி "கொஞ்சங் கொஞ்சங் தமில் தெறியும்" என்று தமாசாகப் பேசுவாங்கள். ஆனால் தமிழிலை உள்ள எல்லாக் கெட்டவார்த்ததையளும் மட்டும் தப்பாமல் பேசுவாங்கள்.
ஜாலியாக ஜெயந்த "பற பள்ளோ மேவரேங் (பறைச்சாதி நாயே இங்கே வாடா)" என்றால்
நான் பதிலுக்கு "கட்ட வாப்பாங் வேசிக்கே புத்தா" என்பேன். (வாயை பொத்தடா வேசைமகனே)
தயவுசெய்து இந்த வார்த்தைப்பிரயோகங்களிற்கு மன்னிக்கவும். ஆனால் அந்த புரிதலையும் ஒற்றுமையின் வலிமையையும்  கண்முன் கொண்டுவர இதைவிட யதார்த்தமான சம்பாசணை எதுவும் எனக்கு தோன்றவில்லை, எங்களிற்குள் அன்னியோனியம் இருந்தது. துவேசமெதுவும் இருக்கவில்லை.

இந்த இடத்திலை இன்னுமொன்றையும் சொல்ல வேணும் பெடியள் செற்றுகளுக்கை அடிக்கடி அடிதடியளும் வந்திடும் அப்ப கூட நிற்கும் எங்கட ஆட்களிலை கனபேர் நைசாக் கழண்டிடுவினம். அவங்கள் சிங்களப் பெடிப்பிள்ளையள்தான் கடைசிமட்டும் நின்று எங்களுக்காக அடிபடுவாங்கள், அப்பிடி நட்பெண்டால் நட்பாய் இருந்த ஒருசில சிங்களப் பெடியளை இன்றைக்கும் மறக்கேலாது. பெர்னாண்டோ எனக்காக எத்தனை பேரோட அடிபட்டிருப்பான்.

பிறகு தமிழரும் சிங்களவரும் இரு துருவங்களாகி கால ஓட்டத்திலை நான் ஊர் துறந்து.....
                                            
ஒரு சில தசாப்தத்திற்குள் காலம் செய்த கோலத்தைப் பாருங்கோ. காட்சிகள் மாறி நாங்கள் பட்டபாடு கொஞ்ச நஞ்சமே.

எதையோ கூறவந்து ஏதேதோ பழங்கதையெல்லாம் சொல்லிக்கொண்டு இருக்கிறன்.

அட இன்னுமே மாற்றருக்கு வரேல்லையோ Trailer ஏ இம்மாம் நீளமென்றால்... 
என திட்டவேண்டாம்.
விசயத்திற்கு வாறன்.

தோல்வி அடைந்தவர்களின் கதை.

அதைத்தான் சொல்ல வந்தனான்.

அட போய்யா நாங்களே சோகத்தில துவண்டுபோய் இருக்கிறம் ஆளாளாளுக்கு இதையே திரும்ப திரும்ப சொல்லிக்கொண்டு....

இது அது இல்லையப்பா. எங்க கதை கிடையாது....

அப்படின்னா நாங்க தோற்றவங்க இல்யெங்கிறியா? என்னதான் சொல்லவாறே நீட்டி முழக்காம சீக்கிரமா சொல்லிதொலை.

சரி சொல்லுறன் கேளுங்கோ.

இனிமையாகவும் அமைதியாகவும் கழிந்துகொண்டிருந்த வாழ்வில் ஒரு புயல். ஜே.வி.பி. இன் அரசுக்கெதிரான புரட்சி. இதன் அரங்கேற்றகாலத்தில் கொழும்பில் வாழ்ந்துவந்த நான் கலகெதற எனும் இஸ்லாமியர் பெரும்பான்மையாக வாழும் கிராமத்தில் மாட்டிக்கொண்டன்.

ஊரடங்குச்சட்டம் போக்குவரத்துச் சீரின்மை போன்றவற்றாலை கொழும்பு திரும்பமுடியாமல் சிலவாரங்கள் அங்கு தங்கியிருந்தன்.
அந்தநாட்களில் அடிக்கடி ஆமிக்காரன், சேகுவராக்காரங்களை இராணுவ வாகனங்களுக்குப் பின்னாலை கயிற்றிலை கட்டி இழுத்துக்கொண்டு போறாங்களாம், வாகனத்திலை கன பெடியளைக் குற்றுயிராக அள்ளிப்போட்டுக்கொண்டு அவங்களுக்கு மேல ஏறி நின்றுகொண்டு போறாங்களாம் என்று சொல்லி புதினம் பார்க்க ஊர்ச்சனங்கள் பிரதான வீதிக்கு ஓடுவினம். நானும் பலதடவை புதினம் பார்க்க ஓடினவன்தான்.

புரிகிறதா? இலங்கையில் 1971 ம் ஆண்டு 1989 என இரண்டுதடவைகள் இடம்பெற்ற JVP கிளர்ச்சிபற்றிய எனது பார்வை கண்டது, கேட்டது, அனுபவங்கள் போன்றவற்றைத்தான் சொல்லவாறேன்.

இதுபற்றிய போதிய விளக்கங்களும் உண்மைகளும் தமிழில் பதிவுசெய்யப்படவில்லை.றோகண விஜயவீர தோற்றவர்களின் தானைத் தலைவன்.
தென்னிலங்கையின் மாத்தறை மாவட்டத்தின் மிகவும் பின்தங்கிய கிராமத்தில் பிறந்த ரோகண மருத்துவ கல்விக்காக சோவியத்யூனியன் சென்றிருந்தபோது அரசியல் ஆர்வம் உண்டாகியது. ஆனால் சீனசார்பு கம்யூனிஸ்டு கட்சியினருடனேயே அதிக தொடர்புகளை வைத்திருந்ததால் ரஸ்யாவில் அவர் தொடர்ந்து படிப்பதற்கான விசா மறுக்கப்பட்டது.

இந்தக்காலத்தில் அவர் N.சண்முகதாசன் தலைமையில் இயங்கிய இலங்கை கம்யூனிஸ்ட் கட்சியில் 150 ரூபா சம்பளத்தில் முழுநேர செயற்பாட்டாளராக இணந்துகொண்டார். பின்பு சண்முகதாசனுடன் முரண்பட்டு அதிலிருந்து 1966 ம் ஆண்டளவில் பிரிந்து சென்று ஆரம்பித்ததுதான் JVP எனும் ஜனதா விமுக்தி பெரமுன... என்பதாகும். 

1971 ஆண்டு கிளர்ச்சி ஏன் JVPயினர் திட்டமிட்ட தினத்திற்குமுன்பே எதிர்பாரதவிதமாக ஆரம்பிக்கவேண்டியதாயிற்று. JVP பெண் தொண்டர் அழகி பிரேமாவதி மானம்பெருமா கொலை, ரோகன விஜயவீரவை கைதுசெய்து கொலைசெய்ததின் பின்னணியில் இருந்த, முன்நாள் ஜனாதிபதி பிரேமதாசவிற்கு ஆதரவான இராணுவ அதிகாரிகள் என பல சுவாரசியமான விடயங்களை அடுத்த பதிவில் கூறுகிறேன்.

அதுவரை....
நேசமுடன் அம்பலத்தார்